Heavyweight (2014)

Regisseur: Jesper Quistgaard

Krachtige Deense shortfilm waarin een parkeerwachter per ongeluk de held uithangt tijdens een onterechte bekeuring. Binnen korte tijd begrijp je de band tussen vader en zoon. De shot waar het soldaat poppetje op de grond valt en overrompelt wordt door de voeten van de stoeiende mannen was super effectief. Een hele bijzondere shot die ik nog nooit eerder gezien heb. De shortfilm heeft veel te bieden in 16 min. Een reden voor mij om vaker naar shorts te gaan kijken.

A Most Wanted Man (2014)

Regisseur: Anton Corbijn

De film gaat over een Duitse anti-terrorisme organisatie die samenwerkt met andere landen om verdachten op te sporen. Het is waarschijnlijk een van de meest realistische films die ik ooit gezien heb. Slow-paced, duister, serieus en geen enkele moment waarin je denkt dat de regisseur jou probeert te entertainen met goedkope clichés. Alle spanning voelde natuurlijk aan, het is geen ''nep'' spanning als in een superhelden film waar je weet dat het vaak goedkomt. Hoffman heeft prima acteerwerk geleverd voor een van zijn laatste performances. Corbijn heeft goede keuzes gemaakt wat betreft de acteurs en hun rollen, het past helemaal en het geheel komt dicht tegen het realisme aan. Zeker een aanrader, maar je moet er wel voor in de stemming zijn.

The Usual Suspects (1995)

Regisseur: Bryan Singer

Op het eerste gezicht leek het een gemiddelde Amerikaanse crime/drama, maar wegens de hoge ratings wilde ik het toch even kijken. Vanaf het begin word je met allerlei mysteries bekogeld en weet de film je alsnog nieuwsgierig te houden zonder dat je een idee hebt van wat er aan de hand is. De 5 verdachten waren vrij divers wat betreft hun persoonlijkheden. Dit maakte hun gesprekken en samenwerkingen in een team heel interessant. De film eindigt met misschien wel de grootste plot twist aller tijden. De legende ''Keyser Soze'' wordt geïntroduceerd om de toeschouwer te misleiden en zorgt voor maximale impact bij het eind, waarin de meest onschuldige slim weg wist te komen. Een van de beste misdaad films tot nu toe, eentje waarin de regisseur het publiek voor de gek houdt.

Under Twilight (2006)

Regisseur: J.G. Periot

Een van de weinige videokunstwerken die mij geboeid wist te houden en enigzins ''begrijpbaar'' was. Er is een bepaalde schoonheid en gruwel te zien in de short. De bombardementen van oorlogsvliegtuigen creëren door de symmetrie decoratieve en speelse vormen. Hierdoor zie je ook herkenbare vormen langskomen zoals insecten en reptielen. Het ambient nummer van ''patten'' maakt de video hypnotiserende mooi en past goed bij het beeld omdat beide elementen een soort

American Beauty (1999)

Regisseur: Sam Mendes

Een film dat overeind blijft door op een navolgende misverstanden. Er zitten hele slim bedachte en subtiele plot twists in, die zelfs tot op de dag van vandaag nog niet eerder zijn gebruikt op een soortgelijke manier. Kevin Spacey speelde een sterke rol die naar mijn mening niet vervangbaar is door een andere acteur. Zijn stem en gezichtsexpressie waren zowat perfect voor het spelen van een depressieve vader in deze film. Er zijn een hoop verschillende plotten verwerkt in de film die samen een compleet meesterlijk geheel vormen. De verlangen van Spacey  naar het tienermeisje in deze film zijn taboe, maar ieder (mannelijke) toeschouwer zal hem begrijpen en zich goed in zijn schoenen kunnen plaatsen. Het valt ook op dat bijna ieder character aan zichzelf probeert te werken en iemand wilt zijn. Het is een verrassende en originele film.

Trainspotting (1996)

Regisseur: Danny Boyle

Een drukke Britse drama/comedy gecentreerd op iemand die probeert te stoppen met drugs terwijl zijn vrienden het niet doen. Het was vermakelijk en goed in elkaar gezet. Het voelde over het algemeen wel een beetje haastig en slordig aan.

En ik ben zelf geen fan van constante verhaal vertelling. Je krijgt niet het gevoel dat je het "live" meemaakt, maar dat het achteraf aan je verteld wordt. Door de warrige scènes heen begon alles wat meer samen te hangen en was de film prima. Een zware trip vol wisselvallige emoties.

Lost in Translation (2003)

Regisseur: Sofia Coppola

Het is een bijzonder krachtige film over 2 vreemdelingen die een hechte band creëren. Beide zitten op de zelfde golf lengte en hebben het moeilijk. Het geeft voldoening om Scarlett en Bill een band te zien opbouwen tijdens hun korte verblijf in Tokyo. Hun doodnormale mensen gedrag komt bijzonder realistisch over. Ik heb het gevoel dat dit daadwerkelijk is gebeurd in Tokyo. Hartverwarmende film, een moeilijk onderwerp om boeiend te maken voor het publiek, maar regisseur Coppola is het gelukt.